تاثیر کارآموزی بالینی بر شناخت، نگرش و تسلط دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین در انجام مهارت-های بالینی

زمینه و هدف: آموزش بالینی، جایگاه پرورش مهارت‌های بالینی دانشجویان پرستاری، جهت ورود به جامعه کاری خود یعنی بیمارستان می‌باشد و بررسی‌ها نشان داده است که ادراک دانشجویان از محیط آموزش بالینی با آنچه که در واقعیت وجود دارد، متفاوت است و آن‌ها دنبال محیط یادگیری هستند که از مطلوبیت بیشتری برخوردار باشد. به همین منظور پژوهش حاضر با هدف بررسی نظرات دانشجویان، مدیران و مربیان پرستاری در رابطه با تاثیر کارآموزی بالینی بر شناخت، نگرش و تسلط دانشجویان پرستاری در انجام مهارت‌های بالینی انجام شده است. روش بررسی : این پژوهش یک مطالعه توصیفی است که در آن 150 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین و 22 نفر از مربیان پرستاری و 5 مدیر پرستاری مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه‌ای بود که از دو قسمت تشکیل شده بود: 1- مشخصات زمینه‌ای که شامل 7 سؤال بود، 2- پرسشنامه‌ای جهت سنجش نظرات دانشجویان، مدیران و مربیان پرستاری با 51 سؤال در 5 آیتم کاربرد دروس تئوری، خصوصیات مربیان بالینی، شرایط محیط آموزش بالینی، روش‌های ارزشیابی بالینی و ابعاد شرکت در کارآموزی بالینی بود که پس از تأیید روایی و پایانی آن مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد که اگرچه دیدگاه‌های دانشجویان، مربیان و مدیران پرستاری در زمینه بهبود کارآموزی‌های بالینی در بعضی از آیتم‌ها از هماهنگی لازم برخوردار نبود، اما از نظر پاسخ‌دهندگان، شرکت در دوره‌های کارآموزی بالینی، شناخت، نگرش و تسلط کارآموزان را در انجام مهارت‌های بالینی تا حد زیادی بهبود می‌بخشد. نتیجه‌گیری: نتایج بدست آمده، دیدگاه‌های متنوع دانشجویان، مربیان و مدیران پرستاری را پیرامون وضعیت محیط آموزش بالینی مطرح کرد. شناسایی دقیق نقطه نظرات می‌تواند منجر به شناسایی مشکلات کلیدی آموزش بالینی گردد که می‌توان با عنایت به آن‌ها استراتژی‌های مناسبی را جهت افزایش اثربخش آموزش بالینی به کار بست